
İnsan anlamak istiyor. Bazen.
Büyük bir karpuz dilimini ısırarak yerken, suyu ince bir şerit halinde akar ya çenenin altına, tüylerini ürperten bir yavaşlık ve sakinlikle. Ya da ilk bir kaç sayfasında bağlandığın o ince kitabı daha yavaş okursun ya, bitmesini hiç istemediğin için kıyamazsın okumaya…
Durma sadece yavaşla. Korkma, ne istersen, aksinin olması daha mümkündür hayatta. Cevabını bildiğin soruların sonuna soru işareti koymaya da devam et mesela.
Share this: